Humus

Ana malzemesini baklagillerden tanıdığımız nohudun oluşturduğu meze çeşidine humus denir. Nohut dışında içerisindeki tahin, sarımsak, limon suyu, tuz ve kırmızı biberin karışımıyla ortaya hem lezzetli hem de kültürel bir meze çıkar. Lübnan, İsrail, Mısır ve Ortadoğu’daki çoğu Arap ülkelerinin sofralarında bulunmaktadır. Tek başına yenilebildiği gibi, kırmızı etin ya da kızarmış tavuğun yanında da servis edilmektedir. Ayrıca içki sofralarında da sıklıkla tercih edilen bir meze çeşididir.
Arapça’da hummus kelimesi nohut anlamına gelmektedir. Ülkemize ise humus olarak geçip aynı şekilde okunmaktadır. Türkiye’de daha çok Hatay yöresinde yapılmaktadır. Farklı olarak Ermenistan ve Yunanistan’da sevilerek tüketilmektedir. Humus’un tarihi hakkında kesin bilgi bulunmamaktadır. Ancak nohudun ilk yetiştiği yerlerin Akdeniz ve Ortadoğu olduğu söylenmektedir. Dolayısıyla humusun burada keşfedilmesi ihtimali yüksektir.

Türkiye’de Hatay ve Mersin yöresinde hakimiyet kurmuştur humus. Son yıllarda Avrupa ve Amerika’da da oldukça popüler bir ürün haline gelmiştir. Humus Ortadoğu’da pide, domates ve salatalıkla yenen bir kahvaltılık, ana yemek öncesi iştah açıcı bir atıştırma veya kendi başına bir öğün iken; Avrupa ve Amerika’da cipsle birlikte tüketilen bir meze haline gelmiştir. Memleketimizde de genelde meze amaçlı kullanılır.